Θάνατος στο Κήπο των Ονείρων...

22/01/17 by

Θάνατος στο Κήπο των Ονείρων μια ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου Ξυπνώντας βρήκα δίπλα μου την γυναίκα μου νεκρή… Πρέπει να ήταν οι πρώτες αχτίδες του ήλιου που πέφτοντας στα μάτια με έβγαλαν από τον ύπνο. Όχι κάποιος απρόσμενος ήχος ή κάποια έγνοια που δρασκελίζει τα τοιχώματα των ονείρων για να σύρει την συνείδηση πίσω στη θορυβώδη πραγματικότητα. Όχι! Ήταν απλά μερικές σιωπηλές αχτίδες που ξεγλιστρώντας μέσα στο κλειδωμένο δωμάτιο, ζέσταναν τα βλέφαρα μου. Και στην προσπάθεια να τις αποφύγω, γύρισα πλευρό. Εκεί, δίπλα μου, ξαπλωμένη, με το κεφάλι να κοιτάζει ψηλά στο ταβάνι, βρήκα την γυναίκα μου νεκρή. Τα στεγνά μου χείλια μπόρεσαν να διαγράψουν ένα ισχνό χαμόγελο. Έτσι, όπως ήταν με βλέμμα ήσυχο μου θύμισε τις πρώτες μέρες της νιότης μας όταν σαράντα χρόνια πριν είχαμε ερωτευτεί και κάτω από ένα παλιό δέντρο...

read more

O Χρυσός Θεός του Νησιού...

28/10/15 by

Ο Χρυσός Θεός του Νησιού *μια ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου βασισμένη σε πραγματικό όνειρο Τα μαύρα νερά του ωκεανού ήταν κρυστάλλινα σαν το καθαρό γυαλί ενός καθρέπτη. Η νύχτα απλώνονταν σε όλο το μήκος της περιοχής και το μάτι με δυσκολία μπορούσε να αντικρίσει τον ορίζοντα επιτρέποντας μου μονάχα να δω την παράξενη κίνηση που διέτρεχε κάτω από τα πόδια μου. Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο τρόπο ταξίδευα πάνω από τα νερά. Η αίσθηση που μου έδινε όμως ήταν πως πετούσα όρθιος, σαν να γλιστρούσα σπρωγμένος από αφανή χέρια προς μια άγνωστη κατεύθυνση. Και εκεί χαμηλά, κάπου κάπου διέκρινα λίγες ανάσες κάτω από τα δάχτυλα μου να ταξιδεύουν μαζί μου σαν δελφίνια, ψυχές – πνεύματα ανθρώπων που σαν κοπάδι ακολουθούσαν το ίδιο ρεύμα προς εκείνη την άγνωστη κατεύθυνση μέσα στην καρδιά της νύχτας. Και...

read more

Το Παιδί της Ερήμου...

04/02/13 by

Το Παιδί της Ερήμου Μια μαγική αλληγορία Ήταν κάποτε ένα ζευγάρι, ένας Αδάμ και μια Εύα που μαλώνανε πολύ. Οι δυο τους κατοικούσαν σε μια έρημο που μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι δεν υπήρχε τίποτα πέρα από βράχους, ενώ ο αέρας με τον οποίο γέμιζαν τα πνευμόνια, ήτανε ψυχρός. Σ’ αυτή την έρημο δεν κατοικούσε τίποτε άλλο πέρα από αυτό το ζευγάρι, και το μόνο που ακούγονταν ήταν οι καβγάδες τους. Κανείς τους δεν ήξερε γιατί μαλώνανε – είχαν ξεχάσει μετά από τόσο καιρό! Κάποια στιγμή όμως, αποφάσισαν να θυμηθούν γιατί και πως ξεκίνησαν όλα αυτά. Ίσως έτσι, έβρισκαν και τον τρόπο για να σταματήσουν τους καβγάδες. Αποφασισμένοι λοιπόν, άρχισαν να συλλογίζονται και να συζητάνε όρθιοι. Αλλά μην νομίζετε πως ο διάλογος αυτός ήταν ειρηνικός. Κάθε άλλο! Συχνά ο Αδάμ ήθελε να εγκαταλείψει...

read more

Η Πόλη στον Βυθό

31/08/11 by

Η Πόλη στον Βυθό Μια ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου από τον Γιώργο Ιωαννίδη Τα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του ήταν μάλλον αυτά που με γοήτευσαν αρχικά. Είχε ένα γαλήνιο βλέμμα που σε συνδυασμό με το αρρενωπό του ύφος σε έκανε να τον ερωτευτείς εύκολα. Αυτός ήταν ο μυστηριώδης νεαρός ξένος που συναντούσα κάθε βράδυ όταν γυρνούσα από την δουλειά στο σπίτι. Μπαίναμε στο ίδιο λεωφορείο –με διαφορά μιας στάσης– και οι δρόμοι μας χώριζαν αρκετή ώρα αργότερα, δίχως ποτέ όμως να έχουμε ανταλλάξει μια κουβέντα… μονάχα εγώ, να τον παρακολουθώ πιστά και στα κρυφά πίσω από τους δεκάδες όρθιους που μας χωρίζανε. Δεν το κρύβω πως πολλές φορές είχα φανταστεί να τον πλησιάζω και με κάποιο πρόσχημα να του πιάνω το χέρι τρυφερά. Και τότε εκείνος θα με κοιτούσε. Θα μου χαμογελούσε και θα… χμ…...

read more

Η Επιστροφή

31/08/11 by

Η Επιστροφή Μια ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου του Γιώργου Ιωαννίδη Έχω σκεφτεί πολλές φορές να πεθάνω, να στερήσω από τον ίδιο μου τον εαυτό την ζωή. Και λέγοντας αυτό δεν εννοώ να πέσω από κάπου ψηλά ή να αυτοπυροβοληθώ. Όχι, αυτό που θα επέλεγα είναι ο ύπνος. Είναι η ξεκούραση αυτό που δεν έχω και είναι αυτό που ζητώ πιο πολύ τώρα. Στην αρχή ήταν η αγωνία για την πρωτιά, έπειτα οι θυσίες που μέρα παρά μέρα χρειάζονταν για να κρατηθεί ψηλά το κεφάλι, για μην αφήσεις κανέναν να καταλάβει πως μέσα σου σβήνεις και βυθίζεσαι σε μια περίεργη άβυσσο δίχως συναισθήματα. Μα μάταια γιατί ένα ένα τα πιόνια εγκαταλείπανε την σκακιέρα… Στην αρχή ήταν οι φίλοι, έπειτα η σχέση, στο τέλος μένεις άδειος και μόνος, μόνος από αγαπημένους αλλά και από τον ίδιο...

read more

Ο Βασιλιάς και το Στέμμα...

31/08/11 by

Ο Βασιλιάς και το Στέμμα   Μια (αλληγορική) ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου του Γιώργου Ιωαννίδη Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που καθόταν ακλόνητος στον μεγάλο λίθινο θρόνο του. Ο θρόνος αυτός είχε χτιστεί ακριβώς στο κέντρο ενός περίλαμπρου παλατιού που όλες οι αυτοκρατορίες της πλάσης ζήλευαν. Μόνο που σήμερα, το παλάτι αυτό δεν υπήρχε πια. Το μνημείο είχε καταρρεύσει πριν από αιώνες, ενώ ακόμη πιο πριν, τον τόπο είχαν εγκαταλείψει όλοι οι άνθρωποι και τα ζωντανά. Κάπως έτσι, η άλλοτε πλούσια πόλη θάφτηκε κάτω από νεκρό χώμα και τα πάντα έγιναν έρημος – όλα εκτός από τον μεγάλο λίθινο θρόνο και τον βασιλιά που καθόταν επάνω του. Όταν πριν από πολλά φεγγάρια ο τόπος υποδέχτηκε τον βασιλιά του, οι γιορτές κράτησαν μερόνυχτα και όλοι ήταν ευτυχισμένοι. Μετά το γλέντι όμως, τα πάντα πάγωσαν και μια...

read more